Capoeira
Capoeria przez lata była uważana bardziej za taniec niż za sztukę walki. Nie ma się co dziwić, jest to niejako hybryda tańca oraz sportu walki. Jest bardzo dynamiczna i płynna a w głównej mierze polega na zamaszystych kopnięciach oraz niezwykłych przejściach.
Główne założenie capoeiry polega na dominacji sprytu nad siłą. Wywodzi się ona z czasów niewolnictwa, które miało miejsce niemal 500 lat temu w Brazylii. Ówcześni niewolnicy nie mogli uprawiać żadnych sztuk walki, dlatego wykazując się sprytem stworzyli własną sztukę walki, która miała głównie polegać na samoobronie. Dlatego właśnie capoeira wygląda jak taniec z elementami akrobatyki i gimnastyki. Gdy zyskała na popularności została zakazana w Brazylii. Po zniesieniu niewolnictwa okryła się niesławą ponieważ upodobały sobie ją członkowie gangów. Dopiero Manuel Reis Machado przywrócił jej zasłużony blask. Przekonywał on rząd, iż capoeira jest dziedzictwem narodowym, co w rezultacie doprowadziło do powstania w 1932 roku pierwszej na świecie szkoły capoeiry. Mastre Bimba (tak nazywano Mauela) wprowadził do capoeiry kopnięcia oraz ciosy, tworząc w ten sposób sztukę walki, która w przyszłości zyskała ogromną popularność, nie tylko w Brazylii, ale również w USA i Europie.
Obecnie capoeira jest nie tylko sztuką walki, ale również formą aktywności fizycznej i filozofią życiową, opierającą się na przeświadczeniu, że od zadania ciosu ważniejsze jest jego uniknięcie. Zawodnicy próbują swoich przeciwników wytrącić z równowagi lub ich podciąć, dlatego siła nie jest tutaj tak ważna, ale wspomniany już wcześniej spryt. Miejsce treningu jest zazwyczaj roda, a więc okrągły ring. Sama walka polega na markowaniu ciosów i ich unikaniu z jak najmniejszym kontaktem fizycznym. Jako sport walki capoeria polega na wstrzymaniu ciosu blisko głowy przeciwnika w ten sposób zdobywając punkt. Odmiana bardziej agresywna nazywana jest jogo duro. Capoeria to sztuka walki przeznaczona dla każdego, nawet dla najmłodszych. Ta sztuka walki uczy dzieciaki działania w grupie, zasad fair play, samodyscypliny oraz cierpliwości. Ten sport wzmacnia pewność siebie, ducha oraz uczy panowania nad własnymi nerwami. To co jest niezwykłe w tym sporcie to, to że prócz samej sztuki walki można się nauczyć wielu ruchów akrobatycznych, tworzenia muzyki, grania na odpowiednich instrumentach czy rytmiki. Nauka capoeiry przynosi wiele korzyści nie tylko fizycznych, zdrowotnych ale i mentalnych i duchowych.